Adres sormuyorum artık, her
yer bildiğim! mekanlar,sokaklar yollar mesela
birde! herşey
diyorum, herkes soruyor birbirine farklı farklı gönüller
görüyorum da bir bende değişmiyor her şey.
Ne sorulsa adınla
başlıyor, adınla susuyor son cümle ,sabahları en çok uykudan
uyanmak istemiyor gözlerim ,öylece kalmak istiyorum da olmuyor.
Sonra bir gülümse
beliriyor gönlümden içi dolu dolu, sanki sen ,sanki senin gözlerin.
Sözlerin; kimsenin
duymadığı,bedenin;kimsenin görmediği bir benden başka,bana doğru
gelen.
Gülümsüyor odam,ellerim
incecik bir gülü seviyor tutsam koklasam boynunu eğecek, tutsam
sevsem rengi kırmızı öyle utangaç, öyle masum öyle kadınsı.
Puzzle
Puzzle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder