Kalbini okuyabiliyorum belkide sözlerinin arasında ruhun var . Biliyor musun, böyle yaptığımda, yüzünde o bildik sevinçle suskunluk karışımı bir şaşkınlık hissediyorum.
Burası benim kalbim, içinde bir oda kapısı benim olan, sesi ,sözü ,rengi ,duyguları harman yeri bak yine gece oldu, seviyorum bu karanlığı,herkesin kabuğuna çekildiği,
karşılıklı sessizce gökyüzüne bakan gözlerin birbirine dokunan
konuşmalarını hani her şeyden uzak ve bir o kadar yakın
durmak gibi.
Karanlığın içinde bir şeyi korur gibi. Bazen sesini
kısıp dinlediğin bir müziğin bile, kendini alıp içine çeken o
duyguya yenilmek ! durup geceyi seyrederken gözlerimin
derinliklerde bir yerde bir şeyin durduğunu hisseden, bakışlarıma
dokunan bir elin beni kendine çekişi yok mu anlatsam yeryüzünde ,bütün kainat dile gelir,bir tek ismin yankılanır onlar ki seni
bildim bileli seni benimle tanıyan benimle seni seven mesela; sabah
yediğin ekmek bilir seni, içtiğin kahve, açtığın pencere, saçlarını taradığın tarak, baktığın gökyüzü seni onlara
anlatmak kendime hakim olamadığım bir his, bu çok değil az bile
diyorum ,çokluk nedir ki senin yanında .
Düşünürken içimde
büyüyen varlığın, kalbime sıkı
sıkı kök salmışken üstelik.
Saçlarında geceyle
gelirsin bana
buluşur gözlerimiz
birbirine üşümüş, birbirine gömülür gibi
içine düştüm de yok
oldum, bir sen vardın içinde yaşadığımız hayata ait
bu geceler bizi tutsak
eden değil midir?...
Kutsallığında kutsandığım
kadın sözcüklere gerek yok
ben sende kaybolup kendi
kalbimi kalbinde buldum..
Puzzle
Şimdi bırak kendini, kapat gözlerinin içine beni ve dinle müziği kollarımın arasında dans ettiğini, sonrası istediğimiz gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder