Öyle bir an ki birden işte o an...

Öyle bir an ki

Birden

Çıkıp geliyor senli nöbetler

İçimin köşesinden çıkıp gelen adın

 Aklımı tutuyor birden.

Hangi odaya baksam

Hangi kapıyı açsam

Sen çıkıyor karşıma

Ardından sen oluyor her köşe, her nesne

İçimin eksikliği oluyor o an sensizlik

Yokluğunu arayan bir çocuk telaşı kesiliyor kalbimin atışı

Bir tarafım doymak bilmeyen açlığım oluyor seni istedikçe

Öyle bir an ki

Birden

Sevmek seni.

Daha çok özlemekmiş meğer

Daha çok yokluğun olmakmış sol yanım

Bir tarafım ayaz

Bir tarafım yangın yeri gibi.

Meğer doyamamakmış seni sevmek.

Sevdikçe seni…

Susamakmış suretine

Düşmekmiş bir daha içine

Öyle bir an ki….

Birden

İşte o an

Bulsam o an seni

Ah diyorum

 O an bir olsan

İçine sızan bir inleyişin sesi senine çarpar geceden

Bir renge bürünür mor kızıllıktan gece

Sabahın aydınlığı açmaya yüz süren gül tomurcuğunda dile gelir

Soluğumuz can suyuna bulanır her seferinde

İşte o an

Yeniden ölmenin ve doğmanın adı adın olur dilimde.

Puzzle