Neden bilmiyorum içim dışım kendime sığmıyor
İçimi boğan bu sıkıntı ne
Bu durmadan kıyısından içe çekilmiş halim
Beklide baharın gelişinden diyorum
Beklide her sabah güne daha isteksiz uyanmaktandır diyorum
Pencereden içeri esen hafif bir rüzgâr eşliğinde içime çektiğim o çim ve toprak kokusunu alabiliyorum, kuşların ilk güne uyanış seslerini
Bu bile yetmiyor
Yataktan kalkıp kalmamak arası mücadelem arasında keyifsiz kalkma isteğimle kendimi hala yatakta bulmam bile
Aslında yataktan kalkmadan günlerce uyuyabilirim
İçimdeki bu uyuma isteğinin haliyle içimden mırıldandığım sözler arasında gözlerimi şuan kapatsam uykuya yenikte düşebilirim
Ne yaşadığım yeri bileyim, ne zamanı, ne adımı.
Kaybolayım sadece o anda.
Saçmalık değil mi?
Ama ben saçmalamak istiyorum ve uyumak.
Beklide uyumanın verdiği o rüyalar içinde kaybolmak
Rüyaların bile uyanık olma halinden daha güzel olduğu o ruh halim.
Garip değimli?
Belki de hep istediğim şu bu aralar.
Her şeyden uzak sessizliğe kapanmak gibi
Durup öylece bir noktadan bakmak
Karışmadan, burnunu sokmadan olan ve olacaklara bakmak gibi bir şey
İşin gerçeği pek de umurumda değil.
Ne olmuş
Ne olacak şuan tek istediğim dinlenmeye ihtiyacım olduğu
Beklide çok yoruldum
Beklide anlaşılamamak yorgunluğu
Nerdeyse akşam olacak
Kahve içme isteği belki yataktan kaldırır beni
Hayatta hiç itiraz edemediğim tek şey
Hııımm kahve…
Kim hayır derki buna
Belki şu içimdeki durgunluğu biraz olsun hayata bağlar
Bir kahve alıyorum kokusunu içime çekerek içtiğim şu kahve her şeye değiyor
Ve bilmediğim bir gülümse
Boş ver aldırma diyorum boş ver hayat devam ediyor
Derin bir nefes çekip bırakıyorum güne kendimi
İçimdeki çocuğu tutup çıkarır gibi hadi diyorum gün akşamı vursa da
Aceleci bir çocuk gibi üzerimdeki pijamaları çıkarıp rahat bir şeyler geçiriyorum üzerime
Kot pantolon ve mavi bir tişört çoraplarım derken spor ayakkabı tamamlıyor her şeyi, kapıyı açıp asansöre yöneliyorum, hızlı adımlarla binanın dış kapısına varmanın keyfini sürerken günün dalgınlığını üzerimden atıyorum,
Yüzümde zoraki bir gülümseme içimden söylenmeler arası aklımdan geçen binlerce sorular, kendi kendime anlamaya çalıştığım onca şey arasında ne kadar yürüdüğümün bile farkında değilim.
Yinede oturacak sessiz sakin kendimle baş başa kalacağım bir yer bulmanın huzuru içinde derin bir iç çekip etrafı süzen gözlerim ve ben halimi bırakıyorum güne
İnsanın huzur duygu an bu olmalı diyorum, kendiyle baş başa olması
Sanki bütün yorgunluğu ve bütün gerginliği alıp götüren bir yerde olma hissini yaşamak, sessizliğin, gözlerinizin alabildiği çimler üzerinde yürümenin, o çam ağaçları arasından yükselen kuş seslerinin karlı bir kıştan yazı andıran bahar duygusunu hissetmenin hazzı
İşte budur diyorum
Bu…
Her şeye değer bir his.
Daha ne olabilir ki güne isteksiz başlayıp mutlu olmak için
Ümit Yasar Oğuzcan’ın bir şiirinde dediği gibi
Boynunda bir yer vardır, ben bilirim
Ne zaman oradan öpsem,
Değişir gözlerinin rengi
Yanar dudakların, terler avuçların
Dökülür kapkara aydınlık gibi
Omuzlarına saçların
Gitgide artar kalbinin vuruşları
Bir musiki halinde dünyamı doldurur
Ansızın bütün sesler kesilir
Zaman durur
Bir baş dönmesi başlar o en yükseklerde
Her gün yeniden var oluruz
Eriyip kaybolduğumuz yerde...
Sesini duymadığım gün
Yaşanmış değil
Açan çiçek değil
Öten kuş değil
İçimde yıldızlar sönük
Güneşler güneş değil
Olacak iş değil...
Derin bir nefes çekimi içime sindirdiğim zamanı tutar gibi gözlerimi kapatıp tekrar hatırıma geliyor devamı
Ne güzel söylemiş diyorum
Aklımdan satır, satır okur gibi, tadına vardığım bir şiiri sevmek
Kimsenin varamayacağı bir dağ başında
Uçsuz bucaksız uzak denizlerde
İnsan ayağı değmemiş ormanlarda
Uzaklarda, en uzaklarda
O gemilerin uğramadığı limanlarda
Işığım ol, alınyazım ol
Vatanım ol, evim ol
Yeter ki bir ömür boyu benim ol
Her günüm seninle geçsin...
Her günüm seninle
Seninle geçsin
Her…
Günüm.
Mırıldandığım dilime takılan nakarat gibi
Her günüm….
Artık gidebilirim diyorum
Belki bir şarkı dinlerim
Belki uzanır kapatırım gözlerimi
Belki bir çay alırım sıcak
Yudum yudum zamanı içerim
Belki uyurum yatağımda rüyalarıma sarılarak
Belki bir yer çıkar bilmediğim
Bir çocuk kesilir kalbim.
Puzzle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder