Oluş

Düşünce sen içime geçtiğim her sokak adın oluyor.Yol ortasında adresin kesiliyor adımlarım. Sana bürünüyor her nesne sevilmek sevmek adına sen tutuluyor ellerim. Her ağaç, her yol, şehrin kokusu, rüzgâr dokunamam dediğim sevişmelere, düşünce suçlusu kesilirken adımlarım. Her adımımda hükümsüz kalıyor yasak olan her dokunuş. Ve… Her ses sana dönüşüyor o an. Bir adım daha… Bir adım daha sen Bir adım daha sana. Bir adım daha düşerek senin açlığına geliyorum. İşte o an bulmanın adresi oluyor aklımdan geçişin. Bedenimden ruhumu özgür kılan düşüncelerim. Ve o an ruhumu alıp bırakıyorum sana. Azat kalmış bir ruhunun coşkusu içinde elimi uzatsam dokunduğum olacak gibi. Adımımı atsam yakınım olacak hayalin Bir adım daha diyorum Bir adım… Saymayı yeni öğrenen cahil yetme halim oluyorsun. Bir... İki... Üç, dört… Tekrar baştan bir diyorum göz bebeklerime alırken seni. Çocuksu koşar adamalarıma dur diyemeyen adamalarımda sen kesiliyorum. Her adres, her ağaç altı, her mekân sen oluyor. Derinliklerimden süzülüp sen kesildiğim adımlarımla. Puzzle

1 yorum:

Adsız dedi ki...

gene cok guzel yazmissin puzzle