Bahçe

Bak bu bahçe senin
Tut elimi gel
Sana göstereceklerim var
Bak bunları yeni diktim
Yeniden sevmeler için
Hani olurda kuruyan çiçekler açmazsa
Olurda yabancı eller koparırsa
Olurda yeniden sensiz kalmayım diye.
Biliyor musun? Adına sen diyorum bütün diktiğim çiçeklere
Hangisini sevsem
Hangisini koklasam
Dokunmaya kıyamadığım sen oluyor.
Hani… Solarsın
Hani… Kolun dalın incinir.
Hani... Şu bakan gözlerim alamaz kendinden
Hani... Uzanır birden ellerim
Hani...
Gözüm elimden kıskanır, işte öyle.
Gel… Bak.
Biraz yavaş.
Usul ve sessiz
Dikkat et çiğnemesin ayakların
Senden beni.
Senden beni hani...
Gördün mü? Tam yanında yeni açmış binlerce çiçek
Nasılda güzel
İnsan bakmaya doyamıyor değil mi?
Senin gibi.
Sen gibi.
Gel... Yaklaş tut elimden
Şu evi gördün mü?
Bembeyaz...
Yeni boyadım.
Çatısını yeni aktardım.
Akmıyor artık yağınca yağmurlar içeri
Penceresini yeni taktırdım.
Biliyor musun?..
Yüzünü çiziyorum buğulanan camlara
Adını...
Seni...
Görmediğim, tutmadığım elini…
Sokağını, şehrini
İçimdeki canımı.
Sonra.
Sonra…
Anla işte.
Esince rüzgârlar dokunmuyor ne sana ne bana
Üşütmüyor artık.
Kırmıyor kollarımızı
Sonra.
Sonra...
Bir sen birde benden başka
Doğmuyor güneş
Batmıyor gece üstüne.
Yalnız bir sana, bir bana şahit sabah ezanları
Ve yalnız
Seni zikreder gibi dinlerken
Gün seninle başlıyor içimde kanat çırpan kuşlar sürüsü sesiyle
Yeni uyanmış bir bebeğin açlığı kaplarken içimi
Sesim sana
Dilenişim sana
Ruhum sana
Ne varsa senin için
Ne varsa, yalnız sana ait.
Bak...
Kapısını maviye boyadım
Aynı gözlerim gibi
Girince…
Gözlerime düşer gibi
Bir tek…
Senin soluğun değsin kapıma.
Senin ellerin...
Senin suretin...
Gözlerimden içime, ruhuma, sokulur gibi.
Biliyor musun?..
Hani.
Hani...
Senden başka hiçbir şey olsun istemedim
Dokunduğun ve dokunduğum
Sarıldığım ve sarılıp kaldığın
Hani toprak ve sarmaşık misali
Sardıkça kollarım tenine kenetlenen
Dolandıkça ellerim
Sana sürgün
Sana pervane
Sana dilenen
Bir bahçeyim
İçi dışı sen.

Puzzle