Ellerini öyle bir sıkarsınki,dilin bile lal olur…Gözyaşların bir nefret isyanı akar…
Dilin, kelepçeli ,bir esir misali…Çırpınsada konuşamazsın…
Zamansız bir vuruş.. Bir nokya can alıcı darbesini öyle bir vururki..
Tanrı bile aglar haline ..
Soguk ayazlar vurur ruhunu istesende ısıtamazsın..
Üşürsün ,buz keser ellerin,ayakların.. Bir azrail nefesi öper dudaklarını, Hayatında görmedigin bir kadın güzelligi,sarar dudaklarını Nefesinden,alır ruhunu Ben sustum…Tanrı agladı…
Tanrı sustu,ben agladım…
Bir sustum hayat agladı. Onurları satılmış akbabalar düğününde.
Yüzler gördüm.İnsan süreti kılıgında mesela;böcek kadar yürege sahip olamayan bu hayatta.
Çok severdim hayatı ama
Ben sustum,can agladı.can yandı,göz agladı.
Kelimelerim taştan agır,üst üste duvarlar ören...
Yaralı bir yürek, isyan sesim...
Ben sustum,tanrı agladı....Tanrı sustu.Ben agladım....Puzzle.
2 yorum:
''Ben sustum,can agladı.can yandı,göz agladı.''
tÜM YAZI ÇOK GÜZEL AMA BU CÜMLE MUHTEŞEM...KALEMİNE YÜREĞİNE SAĞLIK
papuç;seninde yorumuna o güzel yüregine saglık.yürek işte ''Ben sustum,can agladı.can yandı,göz agladı.bazen aglıya biliyor en deinden malesef.
Yorum Gönder