Aslında.



En zor olan,Böylesi yakın ve böylesi uzak olmak. Neden mi yazıyorum bunları,
Neden mi anlatıyorum bunları... Bir nedeni yok. Sadece söylemek istedim.
Hayat diyorum!akıntıya kapılmak mı, yoksa akıntıya kürek çekmek mi inadına...Hani taşıyamazsın kendini,bedenin agır gelir,nefesin daralır sıgmazsın yaşama,bogulursun hani!Yinede herşeye ragmen yaşarsın. Hayat ne getirdi..ne götürdü iç savaşını ruhunda verirken kanarsın,kanatırsın ruhunu,aglarsın,isyanın duvarlara çarpar susar susar,üşürsün..Nefesin kesilir içinde bir el söküp atar tek tek sana ait organlarını,kökten çeker her şeyini,acır bir mengene ezikliginde kanarsın.Yüzüne acı bir tokat patlar üst üste,parmakların izi kalır .Gözün aglamaz için aglar susarsın için ,için..Kendinden nefret edersin hani,yok olmak,toz olup savrulmak istersin ve anlarsınki,acıtan şey BEN acıyan şey O dur aslında...Puzzle.

4 yorum:

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Hem de nasıl zor hem yakın olmak bir o kadar da uzak olmak.Yine bir alıntı yapacağım,

"yaşadıkça , yaşamın hep daha derinine inebilirsen
(buna dayanabilirsen), onun nasıl lav kaynakları gibi
kavurucu, aynı zamanda, soğuk dağ pınarları gibi
dondurucu olduğunu göreceksin-- ki, yaşamın, işte,
bu iki uç arasında gidip gelecek :
kavurucu ve dondurucu...

yaşamda, kavrulacaksın ve sonra donacaksın ve
yine, ..."

Ne kadar acısanda,üşüsende yine de sevgiyle kal...

Puzzle. dedi ki...

Dalgaları Aşmak.. hayat ne zor degilmi, mutlu iken bir an savrulup gidiyor.Şu ruhumuz kuş tügü kadar hafif nereye üflesen o yöne savruluyor.

Dalgaları Aşmak dedi ki...

kanatlarının çırpındığı kadar hafif, kalbinin attığı kadar canlısın sevgili arkadaşım...

Puzzle. dedi ki...

Dalgaları Aşmak..Seni görmek yine güzeldi,benden söylemesi bagımlılık yapacaksın,şu karamsar dönemlerde özellikle:)iyiki varsın.