Karşılıklı...


Kalbini okuyabiliyorum belkide sözlerinin arasında ruhun var . Biliyor musun, böyle yaptığımda, yüzünde o bildik sevinçle suskunluk karışımı bir şaşkınlık hissediyorum.
Burası benim kalbim, içinde bir oda kapısı benim olan, sesi ,sözü ,rengi ,duyguları harman yeri bak yine gece oldu,  seviyorum bu karanlığı,herkesin kabuğuna çekildiği, karşılıklı sessizce gökyüzüne bakan gözlerin birbirine dokunan konuşmalarını hani her şeyden uzak ve bir o kadar yakın durmak gibi.
 Karanlığın içinde bir şeyi korur gibi. Bazen sesini kısıp dinlediğin bir müziğin bile, kendini alıp içine çeken o duyguya yenilmek ! durup geceyi seyrederken gözlerimin derinliklerde bir yerde bir şeyin durduğunu hisseden, bakışlarıma dokunan bir elin beni kendine çekişi yok mu anlatsam yeryüzünde ,bütün kainat dile gelir,bir tek ismin yankılanır onlar ki seni bildim bileli seni benimle tanıyan benimle seni seven mesela; sabah yediğin ekmek bilir seni, içtiğin kahve, açtığın pencere,  saçlarını taradığın tarak, baktığın gökyüzü seni onlara anlatmak kendime hakim olamadığım bir his, bu çok değil az bile diyorum ,çokluk nedir ki senin yanında . 
Düşünürken içimde büyüyen varlığın, kalbime sıkı sıkı kök salmışken üstelik.
Saçlarında geceyle gelirsin bana
buluşur gözlerimiz birbirine üşümüş, birbirine gömülür gibi
içine düştüm de yok oldum, bir sen vardın içinde yaşadığımız hayata ait
bu geceler bizi tutsak eden değil midir?...
Kutsallığında kutsandığım kadın sözcüklere gerek yok
ben sende kaybolup kendi kalbimi kalbinde buldum..
Puzzle

Şimdi bırak kendini, kapat gözlerinin içine beni ve dinle müziği kollarımın arasında dans ettiğini, sonrası istediğimiz gibi.


Hiç yorum yok: