Sonbahar diyorum,anlatırken...
Gözlerimde derin bir mavi, gök kızıl rengi
Ben yaprakları anlatırdım,en çok kurumuş halini
Kokusunu,toprağa bırakmış halini
Yağmur yağdığında üzerime sinmişliğini
Kuşlar var diyorum bur da
Mevsimin en güzeli
En utangaç sararmış hali
Sonbahara eşlik eden aşk serenatları
Sabahın ilk saati...
Sıcak çay dumanı penceremde
Kokusu buğulu camlara sinen
Hissettin mi...
Puzzle
7 yorum:
Önce şiirinizi okudum,sonra müziği dinledim,sonra müzikle birlikte şiiri tekrar okudum,bu betimlemeyi hissetmemek için ,ancak duygusuz olmak gerekir diye düşünüyorum.Öylesi etkileyiciki sanki yürüdüm kuru yapraklarla bezenmiş bir yolda sonbaharı hissederek.
Çok güzel ellerinize,yüreğinize sağlık.
Sonbaharı ve aşkı ne güzel tasvirlemişsin.Hiç bir şeyi dert etmeden sıcak bir bardak çayla pencereden bakmayalı ne kadar çok oldu.Omuzlarımızda yılların yükü ve gelecek günlerin endişeleriyle hiç bir şey düşünmeden manzaraya dalmayı unuturuyoruz.Ama hiç değilse bu güzel şiirler var da hatırlatıyor bize hayatı.
Puzzle, sen öyle güzel hissetmişsin ki, karşındakinin hissetmemesi imkansız. Elbette hissetmiştir hem de iliklerine kadar.
Selam :) sana mail attım, bloğumu açtım senide bekliyorum
Selene,his ve duygu olmasa yüreğin ne anlamı var,etten bir parça taşımaktansa olmamayı yeğlerim :(
Haklısın ruhgezgini,bazen hayatın akışına okadar çok kaptırıyoruz ki kendimizi bile unutuyoruz,yorumlara bile arada fırsat buldukça cevaplıyorum,yinede hissetmekten,duymaktan duyumsamaktan geri kalmıyor şu içimiz,şu içimiz neler istiyor bir sıcak çayın dumanında,o an işte o an kopup geliyor duygular sonbaharın eşliğinde :)
Hamiyet hanım siz dediniz ya,bu bana yeter :)saygılar efendim...
Yorum Gönder